Search Results for:

Terwijl Bob Harvey, 80, voor het altaar stond te wachten tot zijn bruid, Annette Callahan, door het gangpad zou lopen, bleef hij glimlachen. Ze zag er net zo mooi uit als de eerste dag dat hij haar zag in de studiezaal in 1955. Het was lang geleden, 63 jaar om precies te zijn, maar Bob trouwde eindelijk met zijn jeugdliefde.

Maar wat is er al die jaren gebeurd? Wat nog belangrijker is, waarom duurde het 63 jaar voordat dit paar eindelijk trouwde? Om deze en nog veel meer vragen te beantwoorden, moeten we je meenemen naar de dag dat Annette en Bob al die jaren geleden voor het eerst uit elkaar gingen, vanwege de misverstanden die tussen hen bestonden. Het is een verbazingwekkend waargebeurd verhaal over een lang verloren liefde.

De Dahm-drieling

Nicole, Erica en Jaclyn Dahm zijn als drieling geboren, in die volgorde, op 12 december 1977. Hun ouders moeten het geluk hebben gehad dat ze drie prachtige identieke kleine meisjes hebben gekregen. De mensen waren absoluut verbaasd om de drielingen samen te zien, omdat ze er geweldig uitzagen; met blond haar en blauwe ogen.

Ze waren inderdaad identiek met zulke kleine verschillen die op het eerste gezicht enigszins niet eens zichtbaar waren. Omdat de drielingen echter verpleegster wilden worden, werden ze ook gepassioneerd door genetica. Het is dus duidelijk dat de studies erop moesten beginnen voor een betere exploitatie. Uit de resultaten van de DNA-test blijkt dat ze homozygoot zijn, als gevolg van de deling van één bevruchte eicel.

Een verdwijning

Wanneer een kind vermist raakt, treden natuurlijke beschermingsinstincten in werking. De meeste ouders zouden alles opofferen en alle mogelijkheden onderzoeken om hun kinderen te vinden. Percy en Lessie Dunbar waren dan ook geen uitzondering.

Reeds 92 jaar beweerden twee gezinnen echter dat de andere hun kind had gestolen. Het rechtssysteem koos partij en vanaf het begin werd de waarheid bepaald door het woord van de ene ouder in plaats van de andere. Maar toen besloten de nakomelingen dat het tijd was om harde wetenschap te gebruiken om de waarheid te achterhalen over de identiteit van het mysterieuze kind wiens verdwijning resoneert in de twee families die hem claimen.

De diëten voor gewichtsverlies die ons worden aangeboden door de media en zelfs voedingsdeskundigen stellen ons niet langer in staat om te onderscheiden wat werkt en wat nooit zou kunnen werken! Moeten we het aantal calorieën berekenen dat we bij elke maaltijd innemen als we een mooi figuur willen hebben? Kortom, na alles geprobeerd te hebben, worden we overvallen door vragen. Voor deze paar beroemde gezichten was de zoektocht naar het perfecte lichaam echter in een mum van tijd gedaan. Overtuig jezelf als je het niet gelooft!

1. Zach Galifianakis

Hij is een acteur, scenarioschrijver en producent van Amerikaanse cinema. Zacharius Galifianakis, is vooral bekend als de excentrieke Alan Garner in de komedie The Hangover en de twee vervolgfilms.

In de categorie schattige, harige acteurs met overgewicht blijft Zach Galifianakis niet onopgemerkt. Het is ook zijn lichaamsbouw waardoor de heer de wereld van de zevende kunst kon veroveren. Inderdaad, hij was gewoon de ideale persoon om Allan in The Hangover te spelen; de grote, onhandige vriend die altijd meer dan één onvoorspelbare truc achter de hand heeft. Ondanks deze zijn lichaamsbouw, besloot Zach te doen wat nodig was om af te vallen. Om daar te komen, koos hij simpelweg voor een gezondere voedingswijze. Bij Zach staan moutsap en gegrild vlees niet meer op het menu, nochtans vindt hij dit niet altijd leuk. Hij liet echter ruim twintig kilo van zijn weegschaal zakken.

Op een dag kwam Kamdyn Pilandun, een jonge student, in tranen thuis van school. Toen zijn vader, Chris, wilde weten wat het probleem was, liet hij hem een opdracht zien die hij net had voltooid. Boven aan de pagina was een opmerking gekrabbeld: ‘Absoluut zielig! Hij loste er 13 in 3 minuten op! Erg! Chris realiseerde zich dat de leraar, mevrouw Bohenek, haar zoon zielig had genoemd, dus besloot hij het heft in eigen handen te nemen. Wat hij vervolgens deed was verrassend…

Toen Kamdyn Piland met tranen in zijn ogen en volkomen depressief thuiskwam, vroegen zijn ouders hem wat er aan de hand was. De leerling van groep 2 haalde zijn schouders op, blijkbaar wilde hij er niet over praten.

Maar zijn ouders hielden vol, ze wilden weten wat het probleem was. Aanvankelijk dachten ze dat hij ruzie had met een van zijn klasgenootjes. Ten slotte haalde de jongen met betraande ogen een kopie van zijn schoolwerk uit zijn tas. Zijn leraar bekritiseerde zijn werk zeer agressief. De kritiek leek wel een persoonlijke aanval op de jongen te zijn. Zijn vader besloot er iets aan te doen. Lees verder om erachter te komen hoe hij reageerde.

In juni 1987 verdween Jermaine Allan Mann, een 12-jarig kind, in Toronto, Canada, plotseling spoorloos. Zijn moeder Lyneth wilde al meer dan drie decennia weten wat er met haar zoon was gebeurd.

In 2018 deed de politie van Connecticut echter een enorme ontdekking en onthulde de vreselijke waarheid. Jermaine, geboren in 1985, was nog maar een baby toen zijn Jamaicaans-Canadese ouders besloten elk hun eigen weg te gaan. Maar ondanks deze pijnlijke gebeurtenis herinnerde Lyneth zich Jermaine als een gelukkige en energieke jongen. Volgens de moeder had Jermaine grote bruine ogen, had hij een voorliefde voor druiven en hield hij van dansen terwijl hij naar de radio luisterde.

Totaal onverwacht

Toen haar dochter haar vreemde aankoop tevoorschijn haalde en het omdraaide om het te inspecteren, kwam er iets in beweging. ‘Er zit iets in,’ fluisterde ze. De twee vrouwen haastten zich naar het object om het te inspecteren.

Deze jonge vader was blij met een goede reden naar huis terug te keren voordat hij dit slechte nieuws ontving.

Hij zat vast en kon nergens heen omdat het steeds later werd. Pas enkele ogenblikken nadat hij aan boord van het vliegtuig was gestapt, denkend dat hij naar huis zou gaan, gebeurde het onvoorstelbare. Uit het niets vertelde een vrouw de nieuwe vader dat hij vandaag niet met de passagiers op de vlucht zou vliegen en dat hij maar beter met haar mee kon komen. En wel nu meteen!

Twee jaar waren verstreken en Joy had nog lang geen antwoorden. Dag na dag ontmoette ze dezelfde verwaarloosde, verwilderde aanblik in haar woestijnbuurt in Zuid-Californië, en het leek alsof niemand anders zou ingrijpen om er iets aan te veranderen. Het hing allemaal van haar af, maar ze wist dat ze dit niet alleen kon. Ze moest hulp inroepen vanuit Los Angeles. Alleen samen konden ze dit wezen aanpakken.